ابزار دقیق آداک فرایند سپهر

در بین تمام فعالیت های صنعتی، بدون شک صنعت تونل سازی، استخراج و معدن از خطرناک ترین کارهاست. معدنچیان شاغل در چاه های حفاری و تونل های زیرزمینی که کیلومترها زیر سطح زمین امتداد دارند در معرض خطر تجمع سریع گاز، آتش سوزی و انفجار هستند. با توجه به این خطرات، عملیات معدن باید همیشه دارای سیستم های تشخیص (دتکتور گاز) باشد تا حدامکان محیط را برای پرسنل ایمن نگه دارد.

اهمیت استفاده از تجهیزات تشخیص گاز در معادن و تونل‌ها
سنسور گاز برای تشخیص انواع گازهایی که برای انسان زیان دارند ساخته شده اند. شاید کمتر کسی باشد که از مزایای این سنسورها اطلاعی نداشته باشد. سالیان دور برای تشخیص کمبود اکسیژن در معادن از پرنده‌گان استفاده می‌کردند، در زیر دریایی‌ های اولیه نیز به همین روش اکتفا می‌شد.

روشهای قدیمی تشخیص گاز در معادن و تونل ها
سنجش گاز در صنعت معدن الزامی است زیرا تهویه هوای درون معدن با هوای تازه برای رقیق کردن غلظت گازها، مخصوصا گاز متان در جهت کاهش خطرات انفجار ضروری است. بعبارتی آشکارسازهای گاز که به عنوان بخشی حیاتی از تجهیزات ایمنی هستند، می‌توانند کمبود اکسیژن، اتمسفرهای انفجاری و گازهای سمی متعدد را شناسایی کنند، بنابراین تهدیدات را از محیط‌های خطرناک و بالقوه کشنده حذف می‌کنند.

در معادن باید تدابیر لازم جهت نظارت پیوسته و مناسب بر سیستم تهویه وجود داشته باشد، تا اطمینان حاصل شود که جو داخل معدن خطری برای سلامت و ایمنی افراد ندارد. میزان پایش به نوع و پیچیدگی معدن و آلاینده‌های بالقوه موجود در آن بستگی دارد. ضروری است برای اندازه گیری میزان گازهای درون معدن حتما در نقاط متعددی از فظای معادن عمل نمونه برداری و تشخیص انجام پذیرد. یعنی فراوانی و تعداد دتکتور های استفاده شده در یک معدن به میزان آلودگی محیط آن معدن بستگی دارد.

در معادن از دو نوع ثابت و پرتابل دستگاه اندازه‌گیری غاظت گاز بوفور استفاده می‌گردد. بهترین و امن‌ترین روش، بهره‌گیری از هر دو نوع بصورت ترکیبی است. تجهیزات نشت‌یاب گاز در معادن زیرزمینی باید حتماً مطابق با استاندارد M طراحی و ساخته شوند.

دلیل این الزام، شرایط خاص و خطرناک محیط‌های معدنی است که وجود گازهای قابل انفجار مانند متان، یکی از تهدیدهای اصلی محسوب می‌شود. تجهیزات نشت‌یاب مجهز به استاندارد M نه‌ تنها باید بتوانند گازهای خطرناک را با دقت بالا شناسایی کنند، بلکه باید مقاومت لازم در برابر شرایط سخت محیطی و همچنین توانایی جلوگیری از وقوع جرقه یا انفجار را داشته باشند.

این ویژگی‌ها تجهیزات را قادر می‌سازد تا در محیط‌های معدنی زیرزمینی با اطمینان بیشتری کار کنند و ایمنی کارگران را تضمین کنند. استاندارد M به طور کلی برای تجهیزاتی طراحی شده است که در معادن زیرزمینی استفاده می‌شوند و باید شرایط سخت و پرخطر این محیط‌ها را تحمل کنند.

تجهیزات بر اساس این استاندارد باید در برابر فشارهای بالا، رطوبت، تغییرات دمایی و گازهای خطرناک مانند متان مقاوم باشند. در حالی که در کارخانه‌ها و سایر محیط‌های صنعتی سطح زمین، چنین الزامات شدیدی وجود ندارد و تجهیزات بیشتر بر روی بهره‌وری و ایمنی عمومی تمرکز دارند. علاوه بر این، در محیط‌های صنعتی، تجهیزات نیازی به تحمل ضربات مداوم و یا مقاومت در برابر خوردگی شدید ندارند، در حالی که این عوامل در معادن زیرزمینی حیاتی هستند.

منبع